Het verhaal achter het dunne brood
- ๐๐ฏ๐ฆ๐ฌ๐ฌ๐ฃ๐ณ๐ฆ๐บð (๐๐ข๐ฆ๐ณö๐ฆ๐ณ ๐๐ช๐ญ๐ข๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ฏ)
- ๐๐ณö๐ฌ๐ฌ๐ฃ๐ณ๐ข๐ถð (๐๐๐ด๐ญ๐ข๐ฏ๐ฅ)๐๐ฏ๐ฆ๐ฌ๐ฌ๐ฆ๐ฃ๐ณø๐ฅ
- (๐๐ฐ๐ฐ๐ณ๐ธ๐ฆ๐จ๐ฆ๐ฏ)๐ä๐ฌ๐ฌ๐ช๐ญ๐ฆ๐ช๐ฑä (๐๐ช๐ฏ๐ญ๐ข๐ฏ๐ฅ)
- ๐๐ฏæ๐ฌ๐ฃ๐ณø๐ฅ (๐๐ฆ๐ฏ๐ฆ๐ฎ๐ข๐ณ๐ฌ๐ฆ๐ฏ)
- ๐๐ฏä๐ค๐ฌ๐ฆ๐ฃ๐ณö๐ฅ (๐ก๐ธ๐ฆ๐ฅ๐ฆ๐ฏ)
In Scandinavië was vers brood niet altijd gemakkelijk om aan te komen in vroegere tijden. Maar geen probleem, ze maakten gewoon brood dat lang houdbaar was. Het dunne brood was er in vele vormen. En nog steeds hoort het erbij.
Deze platbroden worden in een oven gebakken in tegenstelling tot de unieke Noorse knapperige Noorse flatbrød, waarbij dat niet het geval is. Hun oorsprong ligt in Zweden en Finland, waar ze al zo'n 500 jaar min of meer in hun huidige vorm gebakken worden. In Zweden hebben archeologen bewijs gevonden dat platbroden al in de zesde eeuw werden gemaakt, maar die werden echter gebakken op hete stenen. Sinds het begin van de negentiende eeuw, toen hout gestookte bakovens op veel boerderijen gebruikelijker werden, werd het gedroogde knäckebröd met zijn karakteristieke gat in het midden heel gewoon. Voordat de ijzeren kachel werd uitgevonden, was bakken iets dat mensen op de boerderijen misschien twee keer per jaar deden. Een keer in de herfst na de oogst en een keer in het voorjaar als de wintervoorraden op waren. Het gat in het midden was er gewoon handig voor het ophangen van de broden.
Zweden is het thuisland van het Knäckebröd. De naam is afgeleid van knacka, wat in het Zweeds ‘breken’ of ‘knikken’ betekent. Een logische naam voor dit harde brood. Oorspronkelijk was knäckebröd dus niet langwerpig, maar rond met een gat erin. Er komen steeds nieuwe varianten, met het ouderwetse principe als basis. Je blijft ervan eten en ze zijn nog super gezond ook!